باتریهای روی-هوا، باتریهایی هستند که از فلز روی و اکسیژن هوا استفاده میکنند. به سبب فراوانی فلز روی (Zn) این باتریها بسیار ارزانتر از باتریهای لیتیم-یون هستند و همچنین میتوانند انرژی بیشتری نیز از این باتریها ذخیره کنند (از نظر تئوری 5 برابر باتریهای لیتیم-یون) و از لحاظ ایمنی نیز ایمنتر از این باتریها بوده و با محیط زیست سازگاری دارند.
درحالیکه باتریهای روی-هوا هماکنون به عنوان منابع انرژی در وسایل شنیداری و دوربینهای فیلمبرداری کاربرد دارند، اما عدم استفاده گسترده از آنها به دلیل فقدان یک الکتروکاتالیست مناسب است که بتواند احیا شده و اکسیژن را در طی چرخههای شارژ و دشارژ تولید کند.
با این حال، اخیراً سه روش کلیدی برای غلبه بر این مشکل پیدا شدهاست.
به گفته پروفسور یوان چن (Yuan Chen): "تاکنون باتریهای شارژپذیر روی-هوا با کاتالیستهای فلزی گرانی همانند پلاتین یا ایریدیماکسید ساخته میشدند. در مقابل، روش ما خانوادهای از کاتالیستهای ارزان با کارایی بالا را تولید میکند."
این کاتالیستهای جدید از طریق کنترل همزمان سه پارامتر بوجود میآیند: 1) ترکیب درصد ، 2) اندازه و 3) کریستالیته اکسیدهای فلزی عناصر فراوان موجود در زمین همچون آهن، کبالت و نیکل.
باتریهایی که با استفاده از این کاتالیستهای جدید ساخته شدند، با بهبود فوقالعادهای در شارژپذیری همراه بودهاند. بطوریکه پس از طی 60 چرخه شارژ/دشارژ به مدت 120 ساعت، با کاهش ظرفیت 10 درصدی مواجه شدهاند.
طبق گفته پروفسور چن: "تلاشها برای رفع چالشهای تکنولوژی پیشِ روی باتریهای روی-هوا جهت افزایش کاربرد آنها در جامعه ادامه دارد."