محققان نوعی ماده جامد را کشف کردند که می تواند در باتریهای سمی لیتیم-یون بکار رود.
هر باتری از دو الکترود با بار مخالف تشکیل شده که توسط الکترولیت مایع یا ژلمانندی با یکدیگر ارتباط دارند. در اکثر مواقع، این الکترولیتها اشتعال آور و سمی هستند که تلاش برای جایگزینی آنها با مواد مناسب ادامه دارد.
پروفسور موریا (Moriya) در ژاپن، برای غلبه بر این مشکل، کریستالهای مواد مختلف را اندازهگیری کرد. برای این کار، ترکیبی آلی به نمک لیتیم الکترولیت اضافه شد. لذا مولکولها به صورت خودبخودی در کنار یکدیگیر تجمع کردند تا بتوانند کانالهایی را برای انتقال یونهای لیتیمی فراهم کنند و بدین ترتیب جریان الکتریکی منتقل میشود. تغییر در ساختار مولکولها منجر به تغییر هدایت یونی الکترولیت خواهد شد. هدایت یونی در این مواد به اندازه مایعات آلی یا الکترولیتهای شیشه ای نیست. اما قابل مقایسه با الکترولیتهای پلیمری است و میتوانند به عنوان الکترولیتهای جامد بکار روند.
همچنین پتانسیل اشتعال ماده آلی در این الکترولیتهای کریستالی، نسبت به الکترولیتهای پلیمری و مواد رایج در باتریهای لیتیمی فعلی، کمتر بوده و باعث افزایش ایمنی این باتریها شده است. پروفسور موریا دریافت که با تغییر در اندازه مولکولهای این مواد میتوان ساختار کریستالی آنها را کنترل کرد. این سازگاری ساختاری باعث بهبود هدایت یونی در این مواد شدهاست.
این مشاهدات مسیر جدیدی را برای طراحی الکترولیتهای جامد و کاربرد آنها در وسایل الکتریکی بوجود آورده است.