سه شاخص جدید تاثیرگذار دربازار جهانی نانوتکنولوژی هوافضا در سال‌های ۲۰۱۷-۲۰۲۱

مطالعه تحقیقی تکنوویو (Technavio) در بازار جهانی نانوتکنولوژی هوافضا مابین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱، تجزیه و تحلیل دقیق برنامه‌های کاربردی این صنعت را (فضایی و دفاع و تجاری هواپیمایی) مشخص می کند.

آخرین گزارش تکنوویو (Technavio) در حوزه بازار جهانی نانوفناوری هوافضا، مهمترین روندها را که انتظار می‌رود تا چشم انداز بازار مابین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ تحقق یابد را تجزیه و تحلیل  می کند.  تکنوویو (Technavio) یک روند در حال ظهور را به عنوان یک عامل تعیین می کند که می تواند به طور قابل توجهی بر بازار اثر گذارد و به رشد و یا کاهش آن کمک کند.

حجم بازار جهانی نانوفناوری هوافضا تا سال 2021 به 95/5 میلیارد دلار افزایش خواهد یافت و در  CAGR (نرخ رشد ترکیبی سالیانه)  نزدیک به ۶ درصد در طول دوره پیش بینی شده است. استفاده از فناوری نانو یا نانومواد در اجزای هوافضا، برتری عملیاتی را تضمین می کند، خواص فیزیکی پلیمرهای ساختاری و غیرساختاری را افزایش می دهد و نانو و میکروحسگرهای کاربردی مورد استفاده در فضاپیماها را ارائه می دهند.

سه رشته در حال ظهور رونده بازار جهانی نانوتکنولوژی هوافضا براساس تحلیل تکنوویو (Technavio) و تحلیلگران تحقیقاتی در زمینه هوافضا عبارتند از:

ظهور هواپیماهای بدون سوخت

فناوری نانو در سیستم های جنگی دریایی

پیشرفت در تکنولوژی استتار مورد استفاده در سیستم‌های هوابرد

 

   ظهور هواپیماهای بدون سوخت

اومانیو باسو، یکی از تحلیل گران اصلی  تکنوویو  برای تحقیق در زمینه هوافضا، می‌گوید: "هواپیماهای بدون سوخت ساخته شده از  پانل‌های فتوولتائیک (PV) برای بهره‌گرفتن از سلول‌های خورشیدی جهت تامین نیروی لازم برای موتورها استفاده می‌کنند.  مدل  Solar Impulse 2، یک نمونه اولیه از سلول خورشیدی دارای فیبر نانوکربن جهت تقویت استحکام ساختار سازه برای کاهش وزن کلی بدنه هواپیما است. "

در حال حاضر علاقه بیشتری به بخش های تجاری و عمرانی برای استفاده از هواپیماهای بدون سوخت در برنامه های کاربردی مانند کشاورزی، عکاسی هوایی، نقشه برداری سه‌بعدی، حفاظت از حیات وحش و ارائه دسترسی به اینترنت در مکان های دور وجود دارد. این ابتکار منجر به توسعه جهانی صنایع هوا فضا و صنایع دفاعی در پیشبرد استراتژی بلندمدت  توسعه مفهوم هواپیماهایی بدون سوخت قرار گرفته و در نتیجه باعث رشد بازار می شود.

 

  فناوری نانو در سیستم های جنگی دریایی

بسیاری از دولت‌ها بر استفاده از فناوری نانو برای ارتقای قابلیت‌های  سیستم‌های مبارزه با زیردریایی تأکید دارند. فناوری نانو برای طراحان از نظر طراحی، آزادی را فراهم می کند و به آنها امکان می‌دهد تا میکروحسگرهایی را تولید کنند که می‌توانند بر روی کف اقیانوس برای شناسایی زیردریایی های دشمن پراکنده شوند. در نهایت، مواد نانوساختار نقش مهمی در تولید کلاس جدید مواد پرانرژی ایفا می‌کنند و یکی از مهم ترین پیشرفت هایی است که محیط مبارزه دریایی در دو دهه آینده تجربه خواهد کرد.

 

  پیشرفت در تکنولوژی استتار استفاده شده در سیستم‌ های هوابرد

اومانیو می‌گوید "تکنولوژی استتار، استفاده از اقدامات غیرالکترونیکی را برای ایجاد هواپیماها، زیردریایی، کشتی ها، موشک ها و ماهواره های کمتر قابل مشاهده یا غیرقابل کشف توسط سیستم‌های تشخیص را ارتقا می‌دهد. در حال حاضر، محبوب‌ترین مواد مورد استفاده در رادار جاذب ، توپ آهن حاوی قطعات نانوسکوپی است. انتظار می‌رود هند از یک قرارداد همکاری با روسیه برای اجرای طرح و توسعه نسل پنجم در سال های آتی استفاده کند. تلاش های تحقیق و توسعه مشابه در طول دوره پیش بینی در جهت بهبود فرایند، تاثیر مثبتی بر نرخ پذیرش فناوری نانو خواهد داشت.

filereader.php?p1=main_10a7cdd970fe135cf

 

منبع مطلب