دانشمندان در Energy Safety Research Institute (ESRI) در Swansea University مواد جدیدی توسعه داده اند که غیر سمی و اقتصادی می باشند. این مواد جایگزین مناسبی برای مواد گران و خطرناکی هستند که در کاربرد های دریایی و ضد آب استفاده می شوند. این نانو مواد جدید را می توان با استفاده از اسپری یا spin coating بر روی محدوده گسترده ای از سطوح اعمال کرد.
این نانو مواد بر روی سطح عاملیت شیمیایی ایجاد می کنند. در نتیجه سطوح آبدوست را به آبگریز تبدیل می کنند. خانم Wafaa Al-Shatty که دانشجوی Swansea University می باشد با استفاده از کربوکسیلیک اسید های خطی و شاخه ای هیدروکربنی ، نانو ذرات اکسید آلومینیوم با انرژی های سطحی مختلف سنتز کرده است. او نشان داده است که آبگریزی می تواند با تغییر عاملیت شیمیایی تغییر کند. تحقیقات نشان داده است که تغییرات جزئی در زنجیر آلی می تواند تر شوندگی سطح ، زبری و انرژی سطحی را کنترل کند. آبگریزی و آبدوستی هر دو با زبری تقویت می شوند. نانو ذرات با عاملیت متوکسی ( -OCH3) انرژی سطحی بالایی داشته و دارای خواص آبدوستی بالایی می باشند. به عبارت دیگر هیدروکربن های شاخه ای انرژی سطحی را کاهش می دهند. زنجیر های شاخه ای به همراه زبری سطح اولین خط دفاعی در برابر آب می باشند. این مساله تماس بین سطح و قطرات آب را به حداقل می رساند و اجازه می دهد قطرات آب از روی سطح لغزیده و خارج شوند. برای اینکه یک ماده ابر آبگریز باشد زاویه تماس آب آن باید بیشتر از 150 درجه باشد در حالیکه زاویه تماس آب در سطوح آبدوست کمتر از 10 درجه می باشد. مواد ابر آبگریز بر پایه هیدروکربن جایگزین سبزی برای مواد خطرناک فلوئوروکربنی می باشند که هم اکنون در کاربرد های آبگریز استفاده می شوند. آنها همچنین می توانند بعنوان عوامل سطح فعال کشش سطحی امولسیون های آب-روغن را کاهش دهند.