پوشش‌های PVD می‌توانند در طیف گستردهای از رنگها تولید شوند. مواد هدف نیز می‌توانند بسیار متنوع باشند. از جمله این فلزات میتوان به زیرکونیوم، تیتانیوم، کروم، آلیاژهای تیتانیوم-آلومینیوم و نایوبیوم اشاره کرد.
در سیستم‌هایی با چندهدف متفاوت این امکان وجود دارد که پوشش‌های ترکیبی از بیش از یک نوع فلز ایجاد شود.
پوشش‌های سرامیکی برای افزایش سختی و ایجاد رنگ آینهای برای لایه‌ها ساخته می‌شوند. آنچه موجب سختی این پوششها میشود تولید گازهای واکنشی در حین فرایند لایه نشانی است. پراستفاده ترین گازهای واکنشی شامل نیتروژن، متان یا استیلن برای تولید لایه های نیترید فلزی، کاربید فلزی و نیتروکاربید فلزی هستند.
برخی مواقع گاز اکسیژن هم برای تولید اکسیدها، نیترواکسیدها و... نیز استفاده میشود. این نوع فلزات می‌توانند در رنگهای خاصی (بسته به نسبت گاز به فلز و نیز ساختار پوشش) تولید شوند. دمای فرایند می‌تواند بر ساختار و چگالی پوشش و در نتیجه بر رنگ نهایی آن موثر باشد. برای ایجاد یک رنگ خاص و منحصر بفرد میباست کلیه پارامترها، از جمله شار گاز، ولتاژ بایاس و دمای فرایند به طور دقیق کنترل شوند.
پارامترهای فرآیند برای هر ترکیب (رنگ) در دستورالعملها با مراحل مختلف فرآیند ذخیره می‌شوند. در طول فرایند، تمام پارامترهای مربوطه به طور مداوم تحت نظر یک سیستم کنترل اتوماتیک قرار میگیرند. با ذخیره پارامترهای مربوطه در دستورالعملها و کنترل و نظارت بر آنها در طول فرایندها، امکان بازبینی بسیار عالی برای کیفیت پوشش وجود دارد.
