در حال حاضر انواع بسیاری از فیلمهای رسانا توسعه یافته اند. این مواد میتوانند برای سیمکشی مدارها و یا ذخیره شارژ الکتریکی استفاده شوند. عمدتا رساناهای شفاف کاملا سفت و سخت هستند؛ چرا که کشش آنها سبب آسیب و نیز از دست دادن قابلیتهای الکتریکی این رساناها میشود. این محدودیتها به طور قابل توجهی استفاده بالقوه این مواد را کاهش میدهد. استفاده از رساناهای شفاف برای کاربردهایی نظیر مواد پوشیدنی، بیوالکتریک و روباتیک با الهام از زیستشناسی نیاز به انعطافپذیری بالایی دارد.
براساس نتایج مطالعات جدید در مجله Advanced Materials، یک تیم تحقیقاتی بین المللی، فیلمهای نازک نامرئی رسانایی را توسعه دادهاند که با استفاده از ترکیب خاص از مواد دارای قابلیت کشسانی، هدایت الکتریکی و انعطاف پذیری میباشند. این مواد با استفاده از روش تولید لیزری توسعه داده شده و مهندسان را قادر به ایجاد یک شبکه فلزی از جنس آلیاژ گالیوم و اینیدیوم بر روی لایهای نازک و همچنین بستر پلاستیکی کرده است. این شبکه فلزی در دمای اتاق در فاز مایع قرار دارد.
کارمل مجیدی، استاد دانشکده مهندسی مکانیک و مدیر آزمایشگاه مواد نرم افزاری در دانشگاه کارنگی ملون، به AZoNetwork گفت: "ما یک روش پردازش لیزری برای ایجاد مدارهای مایع فلز ناشناخته بر روی الاستومرهای نرم- به منظور تولید رساناهایی شفاف و قابل ارتجاع- ایجاد کردیم. اصولا لیزر به لحاظ صدمات حرارتی، مکانیکی و تغییر ویژگیهای مواد نرم، ابزاری مناسب برای اینکار بهشمار نمیآید؛ اما پالسهای لیزری کوتاه، به ما اجازه انتخاب مایع فلزی از بستر الاستومری شفاف را دادند؛ این در حالیست که قابلیت کشش مکانیکی و شفافیت نوری ماده نیز حفظ میشود. علاوه بر این، با پالسهای لیزری کوتاه، توانستیم عرض سیم مایع فلزی را به چند میکرون محدود کنیم. از اینرو، این نتایج نشان دهنده ظهور بخش نوینی در تحقیقات در حوزه پردازش لیزر برای مواد نرم است.
ما بخشهای متعدد علمی را در تطابق با یکدیگر قرار دادیم تا بتوانیم چیزی را که تا پیش از این ناممکن بود ممکن کنیم و نتیجه آن توسعه رساناهای شفاف کشسان بود.
استفاده از این فناوری نوین در توسعه کلاسهای جدید مدار، نمایشگرها و مواد اپتیکی بسیار نرم و کشسان و نیز استفاده از آنها برای رساناهای شفاف سهبعدی، از جمله برنامههای آتی این تیم تحقیقاتی میباشد."
