هر کسی که غذای فست فود دوست دارد با تلاش برای فشردن بسته سس جهت تخلیه بیشتر آن آشنا است. همچنین مواد غذایی باقی مانده در این بستهها موجب هدر رفت میلیونها دلار در آمریکا میشود. این مقادیر کوچک غذاهای چسبنده مانند چاشنی، محصولات لبنی، نوشیدنیها و برخی محصولات گوشتی باقی مانده در بستههای دور ریختنی میتواند در طول زمان غذای چندین خانوار را تامین کند.
پژوهشهایی در مرکز فناوری ویرجینیا با هدف ساختن بستههای صنعتی فوقالعاده لغزنده برای کاهش مصرف مواد غذایی صورت گرفته است. این مطالعات در یک پتنت اولیه ثبت شده است که روشی برای استفاده از روغنهای گیاهی مناسب در سطوح پلاستیک اکسترود معمولی جهت لغزنده کردن آن است.
این فناوری نه تنها موجب تخلیه آسان مواد غذایی میشود بلکه برای اولین بار میتوان از پلاستیکهای ارزان و قابل دسترس مانند پلی اتیلن و پلی پروپیلن نیز در این بستهها استفاده نمود. این پلیمرهای پایه هیدروکربنی 55 درصد مواد پلاستیکی مصرفی جهان را تشکیل میدهند که به معنی کاربرد این فناوری فراتر از بستههای کوچک سس است. همچنین این پلیمرها سادهترین نوع پلاستیک جهت بازیافت را میسازند.
به گفته این پژوهشگران سطوح متخلخل تزریق مایع لغزنده (SLIPS) قبلی با استفاده از پلیمرهای گران قیمت مبتنی بر سلیکون یا فلوئور ساخته میشدند که فناوری جدید میتواند در پلیمرهای هیدروکربنی مرسوم صنایع پلاستیکی استفاده شود.
این SLIPS ها سطوح متخلخل یا پلیمرهای جاذبی هستند که میتوانند روغن را در سطح خود نگه داشته و سطوحی لغزنده و خود تمیزشونده را فراهم کنند. برای نگهداری روغن از طریق کشش سطحی بوسیله این سطوح نیاز به پرزهای میکر یا نانومتری است که این زبری با پوشش یا پلیمرهای جاذب تامین میشود. در مورد پلیمرهای جاذب خود مولکولها پرزهای نانومتری را تامین میکنند. هر دو مورد گفته شده کاربرد محدود تجاری بدست آوردند ولی به دلیل قیمت بالای پلیمرهای جاذب بر پایه سلیکون و فلوئور کاربرد صنعتی آنها را محدود کرده است.
در این نوآوری جدید از پلیمرهای ارزان قیمت و روغن طبیعی سازگار با پلاستیک استفاده شده است که نه تنها مواد غذایی دور ریختنی را کاهش میدهد بلکه موجب ایمنی و راحتی مصرف برای مصرفکنندگان میشود. همچنین این روش علاوه بر صنایع غذایی میتواند در صنایع دارویی کاربرد داشته باشد و این سطوح به طور طبیعی مقاوم در برابر چسبندگی و رشد میکروبها هستند.