تحقیقات دانشگاه سیدنی نشان میدهد نانوذراتی که در بسیاری از مواد غذایی وجود دارند، ممکن است تاثیر قابلتوجه و مضری بر سلامت انسان داشته باشند. در این پژوهش اثرات بهداشتی افزودنی خوراکی 171E (نانوذرات تیتانیوم دیاکسید) که معمولا در مقادیر زیاد در غذاها و برخی داروها بهعنوان عامل سفیدکننده استفاده میشود، بررسی شده است. 171E در بیش از ۹۰۰ محصول غذایی مانند آدامس و مایونز، در بیشتر عموم مردم مصرف میشود.
مطالعه بر روی موشها نشان داد که مصرف غذاهایی که حاوی 171E است، بر روی میکروبیوتاسیون روده (gut microbiota) تاثیر دارد که میتواند منجر به بیماریهایی مانند بیماری التهابی روده و سرطان روده بزرگ شود.
Wojciech Chrzanowski، دانشیار و متخصص نانوسمشناسی دانشکده داروسازی دانشگاه سیدنی و موسسه سیدنی نانو، اظهار داشت این پژوهش به طور قابلملاحظهای به بدنه کار بر روی سمیت و ایمنی نانوذرات و تاثیر آنها بر سلامت و محیطزیست میافزاید. او گفت: "هدف از این تحقیق، برانگیختن گفتگوها درباره استانداردها و مقررات جدید برای تضمین استفاده ایمن از نانوذرات در استرالیا و در سطح جهانی است. "
در حالی که نانوذرات عموما در داروها، غذاها، پوشاک و دیگر کاربردها مورد استفاده قرار میگیرند، اثرات احتمالی نانوذرات، به ویژه اثرات بلند مدت آنها، هنوز به خوبی درک نشده اند.
مصرف تیتانیوم دیاکسید در دهه گذشته به طور قابلتوجهی افزایشیافته است و اگر چه در غذا تایید شده است، اما شواهد کافی در مورد ایمنی آن وجود ندارد. افزایش میزان ابتلاء به زوال عقل، بیماریهای خود ایمنی، متاستاز سرطان، اگزما، آسم و اوتیسم در میان لیست رو به رشد بیماریهایی هستند که با افزایش قرار گرفتن در معرض نانوذرات در ارتباط بودهاند.
Chrzanowski گفت: "به خوبی مشخص شده است که ترکیب رژیم غذایی بر فیزیولوژی و سلامت تاثیر میگذارد، با این حال نقش افزودنیهای خوراکی به خوبی درک نشده است. شواهد رو به افزایشی وجود دارد که قرار گرفتن مداوم در معرض نانوذرات بر روی ترکیب میکروبیوتاسیون روده تاثیر میگذارد و از آنجا که میکروبیوتاسیون روده، دروازه سلامتی ما است، هر گونه تغییر در عملکرد آن بر سلامت کلی تاثیر میگذارد."
او گفت: "این پژوهش نشان میدهد مصرف مواد غذایی حاوی مواد افزودنی خوراکی 171E (تیتانیوم دیاکسید) بر میکروبیوتاسیون روده و همچنین التهاب روده تاثیر میگذارد که میتواند منجر به بیماریهایی مانند بیماریهای التهابی روده و سرطان روده بزرگ شود."
Laurence Macia دانشیار و متخصص ایمونولوژی دانشگاه سیدنی و مرکز چارلز پرکینز گفت: "تحقیقات ما نشان داد که تیتانیوم دیاکسید با باکتری در روده ارتباط برقرار میکند و برخی از وظایف آنها را مختل میکند که ممکن است منجر به پیشرفت بیماریها شود. ما میگوییم که مصرف آن باید توسط مقامات غذایی کنترل شود."
در این پژوهش اثرات تیتانیوم دیاکسید بر سلامت روده را در موشها بررسی شد و محققان دریافتند تیتانیوم دیاکسید، ترکیب میکروبیوتاسیون روده را تغییر نمیدهد، بلکه به جای آن، فعالیت باکتریها را تحتتاثیر قرار داده و رشد آنها را به شکل بیوفیلم نامطلوب افزایش میدهد. بیوفیلمها باکتریهایی هستند که به هم میچسبند. تشکیل بیوفیلم در بیماریهایی مانند سرطان روده بزرگ گزارش شده است.