حذف میکروپلاستیک‌ها از آب دریا

محققان موفق به ساخت آهنرباهای کوچک و فنری شکلی از نانو لوله‌های کربنی آغشته به نیتروژن شدند که باعث تجزیه میکروپلاستیک‌ها به مواد بی ضرر می‌شود. با این فرایند دریاها از آلودگی میکروپلاستیک‌ها و خطرات زیست‌محیطی در امان خواهند بود.

میکروپلاستیک‌ها، تکه‌های کوچک پلاستیکی با ابعاد کوچک‌تر از 5 میلی‌متر هستند که در حال حاضر در همه جا از جمله آب آشامیدنی، برف‌های قطب شمال و در عمیق‌ترین قسمت‌های اقیانوس‌ها نیز یافت می‌شوند. با شکسته شدن و کوچک‌تر شدن پلاستیک‌ها، حذف آن‌ها از آب سخت‌تر می‌شود. اما دانشمندان روش جدیدی را یافته‌اند که می‌توان به کمک آن و با خیال راحت میکرو پلاستیک‌ها را حل کرد. این روش استفاده از آهنرباهای کوچک و فنری شکل است.

با استفاده از این فناوری می‌توان میکروپلاستیک‌ها را به طور کامل به آب و دی‌اکسید کربن تجزیه کرد. در این فرآیند از نانو لوله‌های کربنی آغشته به نیتروژن استفاده می‌شود که مواد شیمیایی واکنشی، به نام رادیکال‌های آزاد تولید می‌کنند. رادیکال‌های آزاد باعث شروع و راه‌اندازی واکنش‌هایی شده که باعث شکسته شدن مولکول‌های پلاستیک می‌شوند.

محققان این فناوری را در آزمایشگاه و روی دانه‌های میکروپلاستیک موجود در خمیر دندان و برخی دیگر از محصولات آزمایش کردند. طی هشت ساعت بخش قابل‌توجهی از پلاستیک به ترکیبات بی ضرر تبدیل شد. این نانو لوله‌ها به صورت مارپیچ طراحی شده‌اند که به پایداری آن‌ها در طی فرآیند کمک می‌کند. فلزی که درون لوله‌ها ساخته شده است، این امکان را می‌دهد که بعد از اتمام فرآیند، با استفاده از آهنربا به حذف نانو لوله‌ها از آب پرداخت و بعداً دوباره از آن استفاده کرد. همچنین در این مطالعه، محققان آزمایش کردند که آیا این فرآیند باعث ایجاد مواد سمی می‌شود یا خیر. نتایج آزمایش‌ها نشان داد که محصولات تخریب شده از میکروپلاستیک‌ها کاملاً بی ضرر هستند و می‌توانند به عنوان منبع کربن برای رشد جلبک‌ها نیز استفاده شوند. میکروپلاستیک‌ها به طور کامل به دی اکسید کربن و سایر مواد بی ضرر تبدیل می‌شوند و هیچ عوارض جانبی یا سمی برای میکروارگانیسم‌ها، ماهی‌ها و یا دیگر جانوران موجود در آب ایجاد نمی‌کنند.

این فناوری در آزمایشگاه هنوز در مرحله اثبات مفهومی است و دانشمندان تاکنون ثابت کرده‌اند که می‌توان با استفاده از آن به تجزیه دانه‌های میکروپلاستیک‌ها پرداخت. سایر اشکال پلاستیک‌ها مانند بطری‌های پلاستیکی هنوز قابل تجزیه کامل نیستند که به همین منظور این فناوری در حال توسعه است.