این ماده دو بعدی، که اخیراً کاوش در آن آغاز شده است، می‌تواند به عنوان مواد نگهدارنده هیدروژن با وزن کم ایمن، سبک، استفاده شود. صفحات نوآورانه ساخته شده از قطعات مساوی هیدروژن و بور، ظرفیت بیشتری برای ذخیره و آزاد سازی هیدروژن در مقایسه با مواد معمولی مبتنی بر فلز دارند. این یافته توسط محققان موسسه فناوری توکیو (فناوری توکیو)، دانشگاه تسوکوبا، دانشگاه فناوری کوچی و دانشگاه توکیو این دیدگاه را تقویت می‌کند که نانولوله‌های بورید هیدروژن (ورق‌های HB) می‌توانند فراتر از گرافن به عنوان یک ماده چند منظوره با اندازه نانو عمل کنند.
مطالعه آنها، که در Nature Communications ("انتشار هیدروژن ناشی از انتشار ورق‌های بورید هیدروژن" منتشر شده است)، نشان داد که هیدروژن می‌تواند در مقادیر قابل توجهی (تا هشت درصد وزن) از ورق‌های HB در زیر نور ماوراء بنفش، حتی در شرایط خفیف (در دمای اتاق و فشار) آزاد شود. چنین راه اندازی آسان، امکاناتی را فراهم می‌کند تا بتوان از ورق‌های HB بعنوان حامل‌های بسیار کارآمد هیدروژن استفاده کرد، که انتظار می‌رود در دهه‌های آینده به عنوان یک منبع انرژی پاک تقاضای بیشتری پیدا کند.
هنگامی که در سال 2017 ورق‌های HB سنتز شدند، دانشمندان تشخیص دادند که می‌توانند به یک ماده جدید هیجان انگیز برای انرژی، کاتالیز و کاربردهای زیست محیطی تبدیل شوند. انتظار می‌رود که ورق‌های HB برای حامل هیدروژن با وزن سبک، پاسخگو به نور و ایمن استفاده شود. در حال حاضر، ورق‌های HB فقط به نور ماوراء بنفش پاسخ می‌دهند، بنابراین، حساسیت به نور مرئی برای کاربردهای صنعتی آنها مهم است. همچنین، پر کردن هیدروژن یک چالش اساسی در توسعه راه حل‌های پایدار و پایدار ذخیره سازی هیدروژن است. برای پرداختن به این مسئله، میاوچی توضیح داد که تیمش در حال بررسی حساسیت به نور مرئی، شارژ مجدد و دوام طولانی مدت ورق‌های HB است. وی می‌افزاید: کاهش هزینه مواد اولیه منیزیم دی بوراید برای ورق‌های HB عامل مهم دیگری خواهد بود. مطالعه میان سازمانی قدرت پیش بینی کننده محاسبات اصول اول را در علم مواد، یعنی روشی برای بررسی مکانیسم رهاسازی هیدروژن نشان می‌دهد.
