دریچههای آدمرو یا دریچههای منهول نوعی از اتصالات است که برای متصل کردن چند شبکه و خط راهرو به هم مورد استفاده قرار میگیرند. این نوع اتصالات اکثراً در ساخت تونلهای زیرزمینی مربوط به حوزههای نفت، گاز و پتروشیمی، حوزهٔ مخابرات، حوزهٔ صنایع زیرساخت و حوزههای حملونقل و ترافیک به کار گرفته میشوند.
دریچه آدمرو سرپوشی است که برای ورودیهای آدمرو استفاده میشود و برای جلوگیری از افتادن کسی یا چیزی درون دریچه و ممانعت از ورود افراد و مواد غیرمجاز به درون آن به کار میرود. استفاده از سرپوش دریچههای آدمرو به رم باستان بر میگردد که از جنس سنگ و برای دریچههای فاضلاب به کار میرفتند.
این نوع سرپوشها معمولاً از چدن، بتن و یا ترکیبی از هر دو ساخته میشوند که باعث ارزان بودن، مقاوم و سنگین بودن (معمولاً با وزن بیشتر از 50 کیلوگرم) آنها میشود. دریچههای آدمرو همچنین میتوانند از فایبر گلاس یا دیگر مواد کامپوزیتی ساخته شوند. سرپوشهای رایج بهسادگی فرسوده شده و برای بازیافت کردن دزدیده میشوند.
به همین دلیل استفاده از دریچههای پلیمری به دلیل تولید ارزانقیمت، مقاومت مکانیکی و هیدرولیکی بالا و همچنین دارا بودن مقاومت شیمیایی و مقاومت در برابر خوردگی در سراسر جهان در حال افزایش میباشد.
شرکت ایرانی توسعه هنر متین برای پاسخ به نیاز بازار دریچههای آدمرو نانوکامپوزیتی تولید نموده است. این محصول با شمارهٔ ثبت اختراع ۶۷۵۸۷ در مرکز مالکیت صنعتی به ثبت رسیده و دارای گواهینامهٔ ملی استاندارد است.
درباره شرکت توسعه هنر متین
شرکت توسعه هنر متین در سال 1386 به عنوان طراح، تولید کننده و مجری انواع مخازن تحت فشار، مخازن اتمسفریک از نوع مخزن استوانهای و مخزن مکعبی، مخزن grp، مخزن SMC، مخزن فایبرگلاس، مخازن دفنی، سپتیک تانک فاضلابی و چربی گیر فایبر گلاس، اتصالات کامپوزیتی و دریچه منهول کامپوزیت (دریچه کامپوزیتی) تأسیس و شروع به فعالیت کرده است. از دیگر فعالیتهای این شرکت میتوان به ارائهٔ راهحلهای صنعتی به ویژه مقابله با خوردگی صنعتی بر اساس فرایندهای عملیاتی با استفاده از نانوکامپوزیتها اشاره نمود.