در ادامه چالش‌های نوآوری و فناوری نانو با هدف توسعه راهکارهای حل مشکلات صنعتی و رفع نیازهای فناورانه کشور، گروه صنعتی بارز با همکاری ستاد ویژه توسعه فناوری نانو اقدام به برگزاری یک چالش نوآوری در پلتفرم آی‌چلنج (www.ichallenge.ir) می‌نماید. این چالش به‌دنبال حمایت از راهکارهایی مبتنی بر فناوری نانو جهت «دستیابی به مقاومت غلتشی رده A توام با چنگ‌زنی خیس رده A و حفظ حداکثری مقاومت سایشی رویه تایر TBR با استفاده از نانومواد» است.
تایرها کامپوزیت‌هایی مهندسی هستند که برای ساختن آن‌ها از بیش از 15 آمیزه لاستیکی استفاده می‌شود و باید در طراحی آن از دانش و مهندسی ویژه‌ای بهره گرفت. نقش تایر در خودرو بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا تمام نیروها و گشتاورهای بین سطح جاده و خودرو ابتدا به تایر وارد می‌شوند. توانایی تایر در انتقال نیروهای وارد بر آن تأثیر قابل توجهی در ایمنی، فرمان‌پذیری و راحتی خودرو دارد. در واقع، انرژی موتور خودرو به تایرها منتقل می‌شود و آن‌ها را می‌چرخاند. سپس گشتاور ایجادشده، خودرو را به جلو می‌راند. مقاومت غلتشی تایر یکی از ریشه‌های اتلاف انرژی در خودرو و به تبع آن، کاهش بازدهی سوخت است. علاوه بر این، مقاومت غلتشی آثار زیست محیطی نیز به دنبال دارد؛ زیرا باعث ازبین رفتن آج سطح تایر شده که تجزیه آن در محیط سال‌ها به طول می‌انجامد.
چالش اصلی رسیدن به حد مطلوبی از مقاومت غلتشی، قابلیت چنگ‌زنی بر سطوح مرطوب و مقاومت بالای سایشی است. کاستن از مقاومت غلتشی، کاهش مصرف سوخت خودرو و کاهش آلودگی هوا را به دنبال دارد؛ اما منجر به کاهش قابلیت
اصطکاک مناسب تایر با سطوح مرطوب نیز می‌شود. رویکردی که در دهه‌های اخیر برای حل این مشکل دنبال شده است، استفاده از فناوری تایر سبز و جایگزین کردن دوده با نانوذرات سیلیکا یا اورگانو-سیلیکا در فرمولاسیون آمیزه رویه تایر است. این روش با تغییر برهم‌کنش بین پلیمر پایه و فاز پرکننده از طریق اصلاح سطح نانوذرات سیلیکا انجام می‌شود.
جایگزین کردن ترکیب دوده در لاستیک استایرن‌بوتادی‌ان امولسیونی (E-SBR) با ترکیب نانوسیلیکای اصلاح شده در لاستیک استایرن‌بوتادی‌ان محلولی (S-SBR) می‌تواند شرایط بهینه‌ای از مقاومت غلتشی و اصطکاک در سطوح مرطوب را فراهم سازد. در عین حال مقاومت سایشی، که در قطعات تحت بارگذاری‌های دینامیکی، مانند تایر خودرو و هواپیما، عمدتاً تحت کنترل سایش خستگی و مقاومت به رشد ترک هستند، در تایرهای سبز دچار افت قابل توجه می‌شود.
کاهش مصرف سوخت و در نتیجه صرفه‌جویی اقتصادی و همچنین کاهش آلودگی هوا از فواید استفاده از فناوری نانو در تولید لاستیک خواهد بود. صنایع تولید تایر خودرو و هواپیما و همچنین تمام صنایعی که قطعات لاستیکی تولیدی آن تحت بارگذاری‌های دینامیکی قرار می‌گیرد، می‌توانند از نتایج این طرح بهره ببرند.
بنابر اعلام دبیرخانه چالش‌های فناوری و نوآوری ایران، شرکت‌کنندگان تا تاریخ 10 شهریورماه ۹۹ فرصت دارند طرح مفهومی اولیه خود را به دبیرخانه چالش ارسال کنند. پس از اتمام مهلت دریافت طرح‌ها و غربال اولیه آن‌ها، داوری حضوری طرح‌ها انجام خواهد شد و سرانجام طرح‌های برگزیده به مرحله دوم راه خواهند یافت. برگزیدگان مرحله نخست، حدود سه ماه فرصت خواهند داشت تا ضمن تکمیل مستندات فنی و اقتصادی، نمونه‌ای آزمایشگاهی از طرح خود را مطابق با ملاحظات فنی چالش بسازند. در این مرحله شرکت‌کنندگان به‌صورت گام‌به‌گام، پیشرفت طرح خود را گزارش می‌دهند و بر اساس آن، از حمایت‌های نقدی و غیرنقدی تا سقف ۷ میلیون تومان بهره‌مند می‌شوند. شرکت‌کننده‌ای که بهترین نتیجه را در ارزیابی‌های فنی و اقتصادی به دست آورد ضمن دریافت جایزه ۳۰ میلیون تومانی، می‌تواند از سایر حمایت‌های تجاری‌سازی ستاد ویژه توسعه فناوری نانو بهره‌مند شود.
علاقه‌مندان می‌توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص جزئیات چالش (نحوه ثبت‌نام، شرایط ارسال راه‌حل، جوایز و…) به نشانی ichallenge.ir مراجعه کنند.
