"علیرضا رفیعی راد" از دانشکده مهندسی دانشگاه مالایا (UM) در کشور مالزی با ارائه نتایج پژوهشی تحت عنوان "ساخت بهینه ایمپلنت هوشمند ضد باکتری نانوساختار برپایه تیتانیوم" توانست ضمن کسب عنوان دانشجوی برتر این دانشگاه در سال 2017 ، بخشی از ظرفیت و استعدادهای ایران در عرصه نانو را به اثبات برساند.
این دانشجوی ایرانی که تحصیلات خود را در مقطع دکتری در دانشگاه "مالایا" به پایان رسانده است در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی - ایرنا ضمن تشریح فعالیت علمی خود گفت: در سالهای اخیر با افزایش تقاضای بافت‌های مصنوعی، آلیاژهای مقاوم زیست‌سازگار پایه تیتانیوم به طور گستردهای جهت کاربردهای پزشکی استخوانی و دندانی درون کاشت مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
این فارغ‌التحصیل رشته مکانیک افزود: این دسته از مواد خواص مکانیکی، زیستی، سایشی و خوردگی بالاتری در مقایسه با دیگر آلیاژهای قابل استفاده رایج در صنعت ایمپلنت‌های فلزی دارند و همچنین از نظر عملکرد و جنبه های اقتصادی نسبت به نوع عناصر ترکیب شده، توجیه‌پذیر هستند.
"علیرضا رفیعیراد" در تشریح پروژه تحقیقاتی خود بیان کرد: در این پروژه تحقیقاتی، از آلیاژ مقرون به صرفه‌ی زیست‌فعال مقاوم تیتانیومی (Ti67) با ساختار فازی نزدیک به بتا به عنوان زیرلایه ایمپلنت استفاده شده است.
وی با اشاره به اینکه این دسته مواد مورد استفاده، هم برای تامین عملکرد کلی مطلوب و هم جهت جایگزینی درازمدت بافت استخوان نیازمند اصلاح ساختاری سطح با مقاومت بالای خوردگی هستند، گفت: از اینرو، سطح ایمپلنت با ساختار نوآورانه چند لایه فلزی-سرامیکی-کربنی نانو پوشش‌دهی شد و از الگوریتم هوش مصنوعی ذرات در بهینه‌سازی پارامترهای ساخت استفاده شد.
این دانشجوی ایرانی که موفق به کسب عنوان برترین دانشجوی سال دانشگاه مالایا درسال 2017 در رده‌ی "تحقیقات با ضریب تاثیرگذاری بالا" شده است گفت که سیستم کامپوزیت-ایمپلنت هوشمند معرفی شده دارای قابلیت بالای استحکام، کنترل تکثیر باکتری، رشد طبیعی بافت استخوان، رسانش دارو و تجاری‌سازی است.
