سلولهای پیری، سلولهای آسیبدیدهای هستند که با اینکه زندهاند ولی نمیتوانند وظایف عمومی خود را ایفا کنند و به عنوان سلولهای زامبی شناخته میشوند. این سلولها با تداخلشان در بافت بر عملکرد آن تاثیر میگذارند. پیری برنامه سلولی است که توسط بسیاری از آسیبها ایجاد میشود و در بیشتر بیماریها وجود دارند. آنها در انواع بافتها در هنگام سالخوردگی تجمع میکنند و موجب ازدیاد زوال در افراد ساخورده است. از بین بردن سلولهای زامبی یکی از چالشهای مهم دانشمندان است.
در آزمایشگاه پلاستیک و بیماری سلولی مرکز ICREA در بارسلونا دانشمندان فرایندی را برای حذف سلولهای زامبی طراحی کردند. در این پژوهش آنها با استفاده از فناوری نانو موجب تحویل دارو به صورت انتخابی به این سلولها شدند. تیم اثربخشی این سیستم دارویی را بر سلولهای خارج از موجود زنده و دو مدل موش آزمایشگاهی مبتلا به فیبروز و سرطان ریه بررسی کردند. این بیماریها با حضور سلولهای آسیبدیده بوجود آمدند و در مورد سرطان این مورد بعد از فرایند شیمی درمانی صادق است.
در این مدلها، سلولهای پیری داروی حمل شده بیشتری را نسبت به سلولهای دیگر دریافت میکنند و با ورود این حامل داروها پوسته آنها تخریب و دارو رها میشود. هنگامی که حاملهای نانویی حاوی ترکیبات سیتوکسیک بودند سلولهای پیری از بین رفتند و موجب بهبود فرایند درمانی در موشهای فیبروز و سرطان ریوی شد. به گفته سرپرست این پروژه این حاملهای نانویی میتوانند راه را برای روشهای جدید درمانی فیبروز ریوی و یا حذف سلولهای پیری ناشی از شیمی درمانی هموار کند. کاربرد دیگر این حاملهایی نانویی استفاده به عنوان روشی برای تشخیص سلولهای پیری است زیرا میتوانند یک ترکیب فلورسنت یا نشانهدار را حمل کنند.
این مطالعه که با همکاری شرکت آمریکایی Pfizer صورت گرفت راهی برای رسیدن به توانایی حذف سلولهای پیری فراهم کرده است. در حال حاضر توسعه ابزارهای از بین بردن این سلولها یکی از اهداف مهم شرکتهای دارویی میباشد که این پژوهش میتواند راه گشای این مشکل باشد.
