The Service of a Hard Coating on Metal forming Molds
اشتراک گذاری در
فناوری «رسوب فیزیکی بخار » موسوم به PVD یکی از فناوری‌های پیشرفته برای ایجاد پوشش‌های بسیار نازک روی فلزات و آلیاژهای مختلف است که می‌تواند به افزایش چشمگیر مقاومت آن‌ها در برابر خوردگی یا سایش منجر شود. در این فرایند، یک یا چند عنصر یا آلیاژ فلزی و شبه فلزی در محفظه خلاء تحت فرایند تبخیر یا پراکنش قرار می‌گیرد و با یونیزاسیون آن‌ها، محفظه خلا با پلاسمای اکتیو فلزی پر می‌شود. سپس با ورود یک یا چند گاز (مانند Ar, N, C2H2) عناصر غیرفلزی (مانند نیتروژن و کربن) در تماس با عناصر فلزی و شبه فلزی، ذرات پایه پوشش را تشکیل می‌دهند. سپس با شتاب‌دادن و رسوب ذرات روی سطح قطعه مورد نظر، پوشش در قالب یک لایه نازک روی سطح قطعه شکل می‌گیرد. این پوشش عموماً دارای خواص و ویژگی‌های منحصر به فردی است که متأثر از ترکیب پوشش و شرایط لایه‌نشانی می‌باشد. از ترکیبات متداول برای ایجاد پوشش‌های مقاوم در روش رسوب فیزیکی بخار می‌توان به ترکیبات پایه تیتانیوم (مانند TiC, TiN, TiCN)، پایه کروم (مانند CrN) و پایه زیرکونیوم (مانند ZrN) اشاره کرد.
