در ابتدای شناخت اینترنت، تنها رایانه‌های خاص قابلیت اتصال به آن را داشتند، اما پس از مدتی لپتاپ‌ها هم قابلیت اتصال به اینترنت را پیدا کردند. کمی بعد نوبت به تلفن‌های همراه هم رسید و گوشی‌های هوشمند قابلیت اتصال به اینترنت را پیدا کردند. پس از تلفن همراه هوشمند، نوبت به ساعت‌های هوشمند رسید که نمونه‌ای از این وسایل محسوب می‌شوند. اما خودروها، سیستم روشنایی خانه‌ها، یخچال‌ها، چراغ‌های راهنمایی و رانندگی، همگی وسایلی هستند که پیشبینی می‌شود در آینده به عنوان یک واحد مستقل به اینترنت متصل شوند. عبارت اینترنت اشیا (IoT) که امروزه به وفور مورد استفاده قرار می‌گیرد در حقیقت به همین اشیا اشاره دارد. دوربین‌های مداربستهٔ متصل به اینترنت یکی دیگر از دستاوردهای حوزه اینترنت اشیا محسوب می‌شوند.
اما یکی از چالش‌های حوزه اینترنت اشیا، تأمین برق مورد نیاز آن‌هاست. در این راستا، محققان مرکز تحقیقات فتوولتاییک نسل جدید (RCNPV) در تایوان سلول‌های خورشیدی پروسکایتی حالت جامدی را ارائه کردند که قادر است نور داخل یک ساختمان را به برق تبدیل کنند. بنابراین پیشبینی می‌شود به کمک این سلول‌های خورشیدی پروسکایتی بتوان برق مورد نیاز برای برخی از اشیا متصل به اینترنت، در حوزه اینترنت اشیا را تأمین کرد.
مدیر مرکز تحقیقات فتوولتاییک نسل جدید (RCNPV)، وو چانگ گوی، می‌گوید: «تبدیل انرژی برای یک سلول خورشیدی پروسکایت با مساحت ۰/۰۷۳۹ سانتی‌مترمربع ۲۳/۷٪ است اما همین بازدهی برای سلولی با مساحت ۱ سانتی‌مترمربع به ۲۰/۹٪، می‌رسد. همچنین در یک سلول فتوولتاییک با مساحت ۱۷/۲۷۷ سانتی‌مترمربع بازدهی حدوداً ۱۷/۲۵٪ است که با افزایش مساحت سلول به ۷۰۳ سانتی‌مترمربع بازدهی آن به ۱۱/۷ ٪ می‌رسد.
وو افزود: "یک سلول خورشیدی پروسکایت با ابعاد 40 سانتی‌مترمربع می‌تواند نور داخل ساختمان، مانند نور لامپ‌های فلورسنت استوانه‌ای T5 یا لامپ‌های LED، را برای استفاده‌های کوچک مانند استفاده در یک فن برقی کوچک یا یک چراغ LED یا شارژ باتری لیتیمی گوشی‌های هوشمند و سنسورهای حوزه اینترنت اشیا، تبدیل کند. وو اشاره کرد که مرکز تحقیقات فتوولتاییک نسل جدید، مقالات فناوری بسیاری درباره سلول‌های خورشیدی پروسکایت منتشر کرده است و در عین حال برای اخذ گواهی ثبت اختراع هم اقدام کرده است."
وو همچنین گفت که واحدهای تحقیقاتی در تایوان از لحاظ فناوری قادر به ساخت ماژول‌های بزرگ سلول‌های خورشیدی پرووسکایت هستند، اما از لحاظ بازدهی تبدیل توان، در مقایسه با سایر فعالان این حوزه در عرصه بین‌المللی، کمی عقب‌تر هستند. وو می‌گوید: «از آن‌جایی که در حال حاضر تهیه مواد مورد استفاده برای بسته‌بندی سلول‌های خورشیدی پروسکایت و تبدیل آن‌ها به ماژول‌های فتوولتاییک تنها از طریق واردات تهیه می‌شوند، مراکز دانشگاهی و مجموعه‌های علمی در تایوان در حال تحقیق برای توسعه و ساخت این مواد در داخل کشور هستند. علاوه بر این، سلول‌های خورشیدی پروسکایت دارای مقدار کمی سرب هستند. اگرچه میزان سرب مورد استفاده در سلول‌های خورشیدی پروسکایت کمتر از سطوح مجاز تعریف شده برای محیط‌زیست است، اما مراکز دانشگاهی و مجموعه‌های علمی تایوان باید برای دستیابی به سلول‌های خورشیدی پروسکایتی که در ساختار آن‌ها از سرب استفاده نشده است، تلاش کنند.
