شرکت اگزوجنسیس (Exogenesis) با به کارگیری فناوری پرتو اتمی خنثی شتاب‌یافته (ANAB; accelerated neutral atom beam) مِش فَتق تولید کرده‌است که از الیاف تک رشته‌ای پلی‌پروپیلن (PP) به هم تنیده ساخته شده‌است و یک بافت سطحی منحصر به فرد در مقیاس نانومتر برای ایجاد سازگاری مطلوب بافت پس از کاشت فراهم می‌کند. فرآیند بافندگی PP، منافذِ بزرگ و حداقل چگالی و ضخامت را ایجاد می‌کند که منجر به ایمپلنتی می‌شود که رشد بافت و پشتیبانی طولانی مدت از بافت را امکان پذیر می‌سازد و همزمان واکنش التهابی و کپسوله شدن فیبروز مرتبط با توده ایمپلنت را به حداقل می‌رساند.
این مِش همچنین با استفاده از فرآیند ANAB برای اصلاح سطح رشته‌ها در مقیاس نانومتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. اصلاح سطح نانومقیاس در انرژی کم، با شتاب اتم‌های آرگون خنثی (Ar) با انرژی‌های بسیار کم تحت خلاء ایجاد می‌شود، که سطح PP را بمباران می‌کنند، و سطح آن را به عمق 2 تا 3 نانومتر اصلاح می‌کنند و باعث تغییر در توپوگرافی، ساختار و انرژی سطح می‌شوند. مِش فَتق اگزوجنسیس برای ترمیم فَتق و نقص دیواره شکم تجویز می‌شود، اما استفاده از آن برای ترمیم افتادگی ترانس واژینال لگنی مشخص نشده است.
دیمیتری شاشکوف، مدیرعامل اگزوجنسیس گفت: "در حال حاضر فناوری عملیات سطحی ANAB در دستگاه‌های دیگر نیز قرار گرفته‌است، با این وجود مِش فَتق اگزوجنسیس اولین محصول اختصاصی ما است که کاملاً در داخل شرکت ساخته شده‌است. ANAB پتانسیل زیست فعال برای بهبود واکنش‌های ایمپلنت پزشکی در انسان را داراست، و ما هیجان زده هستیم تا این فناوری هیجان انگیز را یک قدم به جامعه بالینی نزدیک‌تر کنیم."
مِش‌های جراحی از اواخر قرن نوزدهم مورد استفاده قرار گرفتند. در سال‌های اخیر، تحقیقات در این زمینه به دلیل افزایش عوارض پس از جراحی مانند عفونت، فیبروز، چسبندگی، عدم پذیرش مِش و عود کردن بیماری فَتق افزایش‌یافته است. طیف وسیعی از مواد و پوشش‌های مِش‌ها با ضخامت فیبر و تخلخل متفاوت، انواع روش‌های ساخت و همچنین روش‌های جراحی و کاشت، مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. اخیراً، روش‌های اصلاح سطح و سیستم‌های مبتنی بر نانوالیاف به طور فعال به عنوان مسیری برای افزایش سازگاری زیستی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
