تحقیقات انجام شده بر روی گندمهای ذخیره شده در چند سیلو در ایران نشان داده است که 100 درصد نمونههای تست شده دارای آلودگی به انواع قارچها بودند. تحقیق مشابهی در ترکیه نیز وجود آلودگی قارچی را در 91 درصد نمونههای تست شده گزارش کرده است.
در سالهای اخیر پژوهشهایی در زمینه استریل پلاسمایی و انجام آزمایشات بر روی انواع خشکبار، غلات و ادویهجات توسط فناوران پلاسمای سرد در کشور انجام گرفت.
پلاسمای دمای پایین که به پلاسمای صنعتی نیز موسوم است قادر به ضدعفونی کردن، تخریب میکروارگانیسمها و همچنین شکستن پیوندهای ترکیباتی نظیر گازهای آلی فرار(اتیلن، بنزن و ...) میباشد. تاکنون نتایج آزمایشگاهی در این زمینه بدست آمده است ولی هیچ دستگاهی در مقیاس نیمه صنعتی و صنعتی برای استفاده از این فناوری نوظهور طراحی و ساخته نشده است.
نمونهای از این آزمایشات، تست بر روی نمونههای گندم و جو برای حذف انواع مختلف میکروارگانیسمها بود. ورود گندمهای آلوده به انواع مختلف میکروارگانیسمها و به خصوص قارچها باعث آلودگی تمام گندمهای موجود در سیلو میگردد. به علاوه ورود گندمهای وارداتی از سایر کشورها باعث انتقال قارچهای مناطق مختلف دنیا به سیلوهای کشور میگردد.
قارچهای موجود در گندم بیشتر شامل سه نوع آسپرژیلوس (Aspergillus)، فوزاریوم (Fusarium) و پنی سیلیوم (Penicillium) میباشد که گونه آسپرژیلوس هنگام خشک کردن، انبار و نگهداری، محصولات را آلوده میکند. این قارچ باعث تولید سم آفلاتوکسین در گندم میگردد که علاوه بر کاهش کیفیت دانه و آرد گندم، سبب ایجاد انواع بیماریها در مصرفکنندگان میگردد.
روشهای مختلفی برای حذف آلودگیهای میکروارگانیسم سطح بذر مورد استفاده قرار گرفته است که تابش UV و استفاده از مواد شیمیایی مختلف برای استریل بذر گندم، از روشهای متداول در این راستا میباشد. در سالهای اخیر، تابش پرتو ایکس و گاما به عنوان روشهایی با توانایی استریل کامل سطح بذر از میکروارگانیسمها نام برده شده است. از معایب استفاده از نور ماورای بنفش و پرتوی ایکس میتوان به تغییرات ژنتیکی بذرها و عدم استریل کامل اشاره نمود. در روش استفاده از محلولهای شیمیایی، آلودگی گندم به ماده شیمیایی است که یک روش منسوخ شده میباشد.