در استارتاپی هلندی، چندین نانوماهواره به فضا فرستاده شد تا بتواند دسترسی جهانی به اینترنت را متحول کند. هایبر (Hiber) که در سال 2016 توسط 5 کارآفرین از جمله لورنس گرونندایک (Laurens Groenendijk) شکل گرفت جدیدترین تجارت اینترنتی است که می‌تواند جهان را تغییر دهد.
منصفانه است که بگوییم جهان از افزایش نفوذ اینترنت لذت می‌برد زیرا مناطق بیشتری از سیاره ما از طریق اینترنت به یکدیگر متصل می‌شوند. در ماه ژوئن سال 2018 مشخص شد که 55.1 درصد از جمعیت جهان به اینترنت دسترسی دارند و از سال 2012 یک چهارم میلیارد کاربر جدید اضافه شده‌اند. با وجود این گسترش وسیع، همچنان برخی نقاط تحت پوشش اینترنت نیستند. پوشش دهی اینترنت توسط ماهواره‌های سنتی بسیار گران‌قیمت است و نیاز به هزینه و نیروی زیاد جهت ساخت و نگهداری آن‌ها دارد.
توزیع دسترسی به اینترنت در جهان یکسان نیست. به طور مثال در آفریقا تنها 21.8 درصد از جمعیت به اینترنت دسترسی دارند. این عدد در مورد ساکنان محلی از جمله موزامبیک، ماداگاسکار و جمهوری دموکراتیک کنگو به 10 درصد از جمعیت می‌رسد. با این وجود اختلاف در دسترسی به اینترنت در آسیا بهتر است. در حالی‌که 43.9 درصد از جمعیت قاره به اینترنت دسترسی دارند، اتصال به طور چشمگیری از یک کشور به کشور دیگر و از مناطق شهری و روستایی متفاوت است. به طور مثال در مقابل 76.4 درصد از جمعیت قزاقستان تنها 17.9 درصد از همسایگان ترکمنستان به اینترنت دسترسی دارند.
کشور چین با وجود داشتن دومین اقتصاد بزرگ جهان با تولید ناخالص داخلی، یکی از کشورهایی است که کمترین میزان نفوذ اینترنت را در میان کشورهای G20 به میزان 55.8 درصد دارد. رقبای منطقه‌ای چین که ژاپن و کره جنوبی هستند هر دو بیش از 90 درصد از جمعیت خود را به اینترنت متصل کرده‌اند. مرکز اطلاعات شبکه اینترنت چین دریافته است در حالی‌که اینترنت برای ساکنان شهرهای بزرگ مانند پکن و شانگهای به‌آسانی قابل دسترس است، مناطق روستایی دسترسی کمی به اینترنت دارند؛ زیرا ارائه دهندگان خدمات اینترنتی نمی‌توانند به مناطق دور افتاده به دلیل کمبود زیرساخت‌ها، قدرت خرید و تراکم جمعیت کم خدمات ارائه دهند. در حال حاضر دولت چین به سرعت در تلاش است تا این شکاف را از طریق طرح Twin internet plus health care که در سال 2017 مطرح شد و طرح Digital china 2020 پر کند.
بر اساس یک مطالعه توسط Mckinsey، دسترسی یک کشور به اینترنت می‌تواند تولید ناخالص داخلی را به میزان 3.4 درصد افزایش دهد که علت آن افزایش سرمایه‌گذاری‌های غیر دولتی، سرمایه‌گذاری‌های عمومی و هزینه‌ها است. هم‌چنین تخمین زده شده است که تنها تا سال 2009 اینترنت به میزان 1672 میلیارد دلار به اقتصاد جهانی کمک کرده است.
استارتاپ هایبر برای حل مشکل دسترسی برخی مناطق به اینترنت وارد کار شد و با ساخت نانوماهواره به حل این چالش کمک شایانی کرد. برای هایبر فراهم کردن دسترسی به اینترنت برای کمک به توسعه اقتصادی و اجتماعی برخی از فقیرترین و دورترین بخش‌های کره زمین بسیار حیاتی است. چنانچه می‌توان با استفاده از اینترنت حسگرهایی را در مناطق کشاورزی دورافتاده در آفریقا مستقر کرد و یا به ردیابی حرکت هشت میلیون گاو کمک کرد تا ریشه بیماری در نیوزیلند نابود شود.
هایبر نخستین نانو ماهواره خود را از پایگاه نیروی هوایی واندنبرگ راه‌اندازی کرده است. این شرکت اولین سازنده ماهواره‌های تجاری هلندی است. ماهواره دوم نیز از مرکز فضایی ساتیش داوان (Satish Dhawan) در سری هاری کوتا هند پرتاب شده است. هایبر پیش‌بینی کرده است که در سال‌های آینده با ارسال ده‌ها نانو ماهواره به تقاضای زیاد در مورد اتصال به اینترنت پاسخ دهد. به این ترتیب مشتریان می‌توانند مودم Hiberband را خریداری و نصب کنند که به نظر می‌رسد خدمات آن 20 برابر ارزان‌تر از خدمات ارائه دهندگان اینترنت محلی و دارای قدرت باتری کافی برای ده سال است.
این مودم می‌تواند اطلاعات را به طور مستقیم به نانو ماهواره‌ها ارسال کند. دو ایستگاه واسطه مخابراتی نیز در اسپیتس برگن نروژ و در دلفت هلند وجود داشته که پشتیبانی انتقال داده‌ها از آن‌ها صورت می‌گیرد.
سامانه هایبر می‌تواند حتی دسترسی به اینترنت را در مناطق دورافتاده سیاره نیز تسهیل کند و تأثیر مثبتی جهت پوشش دهی اطلاعاتی در صنایع هوایی، دریایی و صنایع خاص از جمله ماهی‌گیری، کشاورزی و علم آب و هوا داشته باشد. در صنعت ماهی‌گیری جهت جلوگیری از صید غیرقانونی در برخی کشورها از جمله اندونزی و الجزایر تمایل به نصب سامانه نظارت بر کشتی به منظور نشان دادن موقعیت و نوع فعالیت وجود دارد. طبیعی است که نصب این سامانه در همه کشتی‌ها هزینه‌بر است. با استفاده از مودم هایبر که عمر باتری آن ده ساله است می‌توان سامانه نظارتی ارزان قیمتی داشت و اطلاعات روزانه یک ماهی‌گیر از نظر مکان صید و هم‌چنین نوع و مقدار ماهی صید شده را نیز دریافت کرد.
با استفاده از این نانوماهواره هم‌چنین امکان نظارت بر شرایط آب و هوایی و اندازه‌گیری سطوح غیر قابل مشاهده آب‌های زیرزمینی و دمای آن توسط حفاری یک چاه کوچک با استفاده از یک حسگر وجود دارد.
بازرسی از قطب جنوب نیز معضل دیگری است که در گذشته یک هواپیما، یک بار در سال به قطب جنوب پرواز کرده و اطلاعاتی را جمع‌آوری می‌کرده است. با استفاده از سامانه هایبر می‌توان روزانه در سرتاسر جهان از جمله در قطب جنوب به جمع‌آوری اطلاعات پرداخت.
هایبر در سال 2018 از میان 6000 استارتاپ دیگر و 50000 شرکت‌کننده به‌عنوان بهترین استارتاپ انتخاب شد.
